De ontwikkelingen binnen de energietransitie zijn nauwelijks bij te benen. Dit gaat zo snel doordat de ambities -zelfs uitgedrukt in wetten- vastlopen op realiseerbaarheid. Een voorbeeld is het elektrificeren. Net nu het op gang komt stagneert het aan alle kanten, omdat er simpelweg geen stroomcapaciteit beschikbaar is op de overvolle elektriciteitsnetten. Dit brengt een enorme innovatiegolf op gang. Slimme concepten worden bedacht om een oplossing te bieden aan de problemen. Daar zijn we als Nederland ook goed in. Maar hoe houden we de kennis en kunde van de technici die oplossingen daadwerkelijk moeten installeren, inbedrijfstellen en onderhouden, up-to-date?

Hier komt de “mobiliteit van human capital” om de hoek kijken. En hier spelen private opleiders een zeer belangrijke rol. Zij onderhouden dagelijkse contacten met de marktpartijen en zijn daarnaast in staat om snel te reageren op opleidingsvraagstukken.

De meterkast als schoolvoorbeeld van mobiliteit

Een mooi voorbeeld zijn de ontwikkelingen in onze meterkast; de komende jaren zullen deze er meer en meer toe doen. Het begon ooit met de introductie van de slimme meter en het aanleggen van een enorm glasvezelnetwerk in Nederland. Daarna kwam de uitbreiding naar inductie koken, zonnepanelen en warmtepomp. Allemaal technieken die een uitbreiding in de groepenkast vereisten. Inmiddels is duidelijk dat elektrisch rijden toch echt de norm gaat worden. De laadpaal is daarom met een enorme opmars bezig. De volgende stap in de meterkast wordt de thuisbatterij en het gebruik van de auto als stroomleverancier. Een stuk energiemanagement-software die zorgt voor een optimaal gebruik van stroomaanbod en slimme apparaten in huis, zal snel volgen.

Er zijn veel handen nodig om alle benodigde werkzaamheden in de meterkast uit te voeren. Vaak wordt er in een soort van paniek opgeleid. Snel mensen opleiden voor de plaatsing van de slimme meters werd een groot succes. Dat gold ook voor het opleiden van glasvezelmonteurs. Maar de slimme meters zijn nagenoeg allemaal geplaatst en het glasvezelnetwerk nadert haar voltooiing. En dan? Waar blijven de monteurs die dat kunstje zo goed geleerd hebben?

Binnen de provincie Gelderland is tijdig gesignaleerd dat dit talent behouden moet blijven. Samen met NRTO-leden ROVC Technische Opleidingen en de Human Talent Group zijn de handen ineengeslagen. Het resultaat is een analyse van de markt en het besluit om gefaseerd, maar vooral snel, in te spelen op de marktontwikkelingen. Feit is dat het aantal te installeren laadpalen de komende maanden gaat toegroeien naar 1.600 laadpalen per dag. Aansluitend zal, wanneer het afbouwen van de salderingsregeling wordt ingezet, de behoefte naar thuisbatterijen toenemen. Last but not least: van de 8 miljoen huizen in Nederland, hebben er pas 1 miljoen een 3-fase meterkast. Werk aan de winkel dus.

Learning by doing bleek de gouden formule

Er is in zeer korte tijd een mobiliteitsroute ontwikkeld; het gehele ontwikkeltraject (van scratch tot de huidige vorm/bootcamp) heeft slechts drie maanden in beslag genomen.
Als pilot is een groep glasvezel- en zonnepaneelmonteurs omgeschoold – of beter gezegd bijgeschoold!- tot laadpaalmonteur. Er is een bootcamp ontwikkeld waarin beide groepen in zeven dagen zijn bijgeschoold om meer handelingen te doen in de meterkast. Veiligheid is daarbij uiteraard een heel belangrijk onderdeel. Dit kon zo kort omdat beide groepen monteurs al over heel veel vaardigheden bleken te beschikken die zeer van pas komen in de meterkast. Na de zeven dagen, voerden de deelnemers drie maanden lang werkzaamheden uit in de meterkast, zodat zij echt meters maken als elektricien in opleiding. Na de drie maanden (die op dit moment nog lopen) volgt men vier trainingsdagen tot laadpaalmonteur. Na afloop zijn de deelnemers gecertificeerd laadpaalmonteur AC in het private domein.

Voor de monteurs was het meedoen aan de pilot heel spannend. Ze kwamen met knikkende knieën naar de eerste les op 16 november 2023. De zenuwen waren gebaseerd op hun ervaringen in het reguliere onderwijs waarin zij moeilijk mee konden komen. De aanvankelijke schroom verdween als sneeuw voor de zon nadat bleek dat de zeven dagen in de praktijk werden doorgebracht. Learning by doing bleek de gouden formule. Er ontstond veel enthousiasme en het zelfvertrouwen was na zeven dagen maximaal. In maart 2024 zal deze eerste groep klaar zijn en vol trots zullen zij hun diploma in ontvangst nemen. En zij zullen aan staan voor een vervolg. En dat vervolg gaat er komen want die meterkast: dat gaat heel snel. Let maar op.

Bron: Techniekpact

Lees meer over dit project via Plug in & Play